ความใคร่ด้วยตนเอง ตลอดจนการมีเพศสัมพันธ์กับเพศตรงข้าม ส่วนเด็กวัย 2-3 ปี ที่อาจมีการเล่น อวัยวะเพศถึงขั้นการถูไถอวัยวะเพศให้เกิดความพอใจ เป็นลักษณะการสนใจตนเอง เป็นพัฒนาการ ด้านการเรียนรู้อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายไม่ใช่ความรู้สึกทางเพศด้านกามารมณ์เช่นผู้ใหญ่ 2. ความต้องการทางจิตใจและสังคม 2.1 ต้องการความรักและเป็นที่รัก เป็นสิ่งแรกที่เป็นรากฐานสำคัญของสิ่งจำเป็นทั้งปวง เด็กต้องการความรักและความมั่นใจในความรัก และพยายามทุกวิถีทางที่จะให้ได้มาซึ่งความรักจาก บุคคลสำคัญของเขา ถ้าได้รับการตอบสนองที่ถูกต้องเหมาะสม เด็กจะรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่ามี ความมั่นใจในตนเอง การที่เด็กเป็นที่รักของบิดามารดาและคนอื่นๆ จะทำให้เด็กรู้จักที่จะแบ่งความรัก ของตนให้กับคนอื่นเป็นการตอบสนองเช่นกัน เด็กจะสามารถเติบโตขึ้นและมีความสามารถที่จะ เผชิญหรือแก้ไขปัญหาได้ในเวลาต่อมา เด็กควรได้รับการแสดงความรักทั้งทางวาจาและการกระทำ จากผู้ที่เลี้ยงดู คือเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขเป็นความรักที่มอบให้ เพราะเขาคือบุคคลที่เรารัก ความรักที่เสียสละจากผู้ใกล้ชิดจะช่วยให้เด็กเกิดความรู้สึกมั่นคง และมีความรู้สึกที่ดีต่อตนเอง แหล่งของความรักในเบื้องต้นของเด็กก็คือบิดามารดา บิดามารดาต้องมีความพร้อม มีความต้องการบุตรเป็นพื้นฐาน รีบสร้างความผูกพันรักใคร่ให้เกิดขึ้นตั้งแต่วัยทารกแรกเกิด จาก การที่บิดามารดาได้สัมผัสเด็กอย่างอ่อนโยน อุ้มอย่างทะนุถนอม เลี้ยงดูเอาใจใส่ จัดกิจกรรมต่างๆ ให้เด็กเพื่อตอบสนองความต้องการตามธรรมชาติของเด็ก จะทำให้เด็กเกิดความผูกพันรักใคร่กับ บิดามารดา ซึ่งมีผลต่อการที่เด็กจะไปมีสัมพันธภาพกับบุคคลอื่น 2.2 ความต้องการความมั่นคง ปลอดภัย เป็นความต้องการทางจิตใจที่สำคัญมาก เช่นกัน โดยเฉพาะเด็กที่ยังต้องพึ่งพาบิดามารดาอยู่ หากความต้องการที่ได้รับมีการตอบสนองที่ดี เด็กจะพัฒนาความเชื่อมั่นในตนเอง กล้าทำในสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ควร การสนับสนุนที่เด็กได้รับจาก ผู้เลี้ยงดูโดยเฉพาะบิดามารดาเป็นที่พึ่งพิง ให้ความสุขสบาย ให้คำแนะนำและกระตุ้นให้เด็กมีความ มั่นคงในการยอมรับ ให้ความรักความอบอุ่น รวมทั้งความสงบปรองดองในครอบครัว เป็นส่วนหนึ่ง ที่ทำให้เด็กได้รับความมั่นคงรู้สึกปลอดภัย แต่ถ้ามีการไม่ยอมรับในตัวเด็กจากบิดามารดา สังคม สิ่งแวดล้อม ความพิการความไม่สุขสบายทางกาย ทำให้เด็กเกิดความไม่มั่นคงไม่ปลอดภัยในชีวิต 2.3 ความต้องการมีระเบียบวินัยและควบคุมตนเอง เนื่องจากเด็กมีชีวิตอยู่ในสังคม ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องได้รับการตระเตรียมให้ทราบว่าพฤติกรรมใดเป็นที่ต้องการและ พฤติกรรมใดควรงดเว้น ระเบียบวินัยไม่ใช่การทำโทษเมื่อเด็กมีความผิด แต่เป็นเรื่องที่จะช่วยให้เด็ก มีความสามารถปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นในสังคม และดำเนินชีวิตได้อย่างมีความสุขร่วมกันได้ ระเบียบวินัยครั้งแรกของเด็กก็คือ กฎของบ้าน ขยายออกไปสู่เพื่อนบ้าน โรงเรียนและชุมชน ตามลำดับ ระเบียบวินัยที่ดีจะปกป้องเด็กจากอันตรายและการตัดสินใจในปัญหายุ่งยากที่เขาอาจไม่มีความ สามารถมากพอแก้ไขได้ เด็กที่เรียนรู้การดำรงชีวิตภายใต้กฎเกณฑ์ที่มีเหตุและผลจะมีความสุขและ ความมั่นคงมากกว่า แต่ถ้าหากกฎเกณฑ์ขาดการควบคุมที่สม่ำเสมอและมั่นคง เด็กจะมีความไม่แน่ใจ บทที่ 1 แนวคิดการดูแลสุขภาพเด็กและครอบครัว 19
preview27
To see the actual publication please follow the link above